De Maine Coon
Deze raskat werd genoemd naar de Amerikaanse staat Maine en de daar levende wasberen (racoon). Coon werd aan hun naam toegevoegd omdat hun dikke staart met het ring patroon heel erg op de staart van een wasbeer lijkt.
Zoals veel raskatten heeft ook de maine coon een legende over hun herkomst.
Ze zouden ontstaan zijn uit kruisingen tussen de wasbeer en verwilderde katten, dit is echter een fabel aangezien dit genetisch onmogelijk is.
Maine coons zijn al langer dan een eeuw zeer populair in Amerika en ze wonnen al op kattenshows sedert 1900. In Amerika zijn ze raskat nummer één en ook in Europa zijn ze zeer geliefd.
Maine coons zijn groot en opvallend mooi, katers kunnen tot acht kilo wegen de pozen zijn iets kleiner en minder zwaar. Ze behoren tot de groep van halflangharige katten
Het Karakter
De gezichtsuitdruking van de maine coon is vaak wat bazig , maar dit is echter schijn.
De meeste maine coons zijn zowel onafhangkelijk als zeer gesteld op mensen. Ze houden van gezelschap en ze liggen rustig aan iemands voeten in bed of op schoot.
Ze willen weten wat je van plan bent in huis en ze volgen je door heel het huis om uit te zoeken wat je gaat doen.
Maine coons worden vaak zeer oud en ze blijven daarbij heel spontaan en speels.
Met andere katten als ook met honden en kinderen kunnen ze goed gehouden worden.
De meeste worden graag geaaid en geknuffeld, en zullen hun wekelijkse borstelbeurt als een aangename afwisseling van de dagelijkse gang van zaken beschouwen. Ze zijn niet luidruchtig, maar ze zullen hun miaauw wel gebruiken als ze iets nodig hebben of iets duidelijk willen laten maken.
Tot slot …………………… een zacht zieltje in een geweldig lichaam, aanhankelijk als alleen schoothondjes zijn